Η μουσική ταυτότητα
ενός ενήλικου διαμορφώνεται από το κοινωνικό και το πολιτισμικό περιβάλλον στο
οποίο έχει μεγαλώσει αλλά και από τα ακούσματα που έχει επιλέξει συνειδητά στην
πορεία της ζωής του. Τα ακούσματα αυτά, για κάποιον που είναι μουσικός στην
εκπαίδευση, θα πρέπει να έχουν μεγάλο εύρος για να μπορέσει ο ίδιος να εκτιμήσει τη μουσική ποικιλομορφία αλλά κυρίως για να αναστοχαστεί κριτικά σε θέματα μουσικής
παιδείας με σκοπό την προσωπική αλλαγή και τη βελτίωση της καθημερινής
εκπαιδευτικής του πραγματικότητας.
Θέλοντας να παρουσιάσω την δική μου μουσική ταυτότητα, παραθέτω χρονικά τα δικά
μου μουσικά ακούσματα και πως αυτά επηρέασαν αυτό που αντιλαμβάνομαι σήμερα ως
μουσική στην εκπαίδευση. Η παιδική μου ηλικία έχει μουσικά αρώματα από
Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, λαϊκή και παραδοσιακή μουσική. Στην εφηβεία γνώρισα δύο ανεξάρτητους
μουσικούς κόσμους· από την μια την κλασική μουσική μελετώντας πιάνο και
θεωρητικά της μουσικής και από την άλλη τη σύγχρονη μουσική της εποχής μου (ροκ
και ποπ), ενώ στην ενήλικη ζωή έγινε η ζύμωση όλων των παραπάνω. Διδάσκοντας το
μάθημα της Μουσικής στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση διαπίστωσα ότι ανακάλεσα
πολλές φορές όλα αυτά τα μουσικά ακούσματα τα οποία θεωρώ συμπληρωματικά μεταξύ τους έχοντας το καθένα ξεχωριστά την δική του αξία. Ως εκπαιδευτικός αυτό που με
ενδιαφέρει είναι να γνωρίσουν οι μαθητές μου τη μουσική και τους μουσικούς του
τόπου μας ή ακόμα και αυτούς που διακρίθηκαν στη μουσική εκτός των συνόρων
της χώρας μας αλλά και να αποκτήσουν ένα είδος μουσικής κουλτούρας στη διαφορετικότητα της μουσικής που οφείλεται σε γεωγραφικούς, κοινωνικούς,
οικονομικούς, τεχνολογικούς, πολιτισμικούς και πολιτικούς παράγοντες.
