Η επεξεργασία των έργων τέχνης έγινε με την τεχνική των τεσσάρων φάσεων
του D. Perkins. Για το πρώτο κριτικό ερώτημα οι μαθητές επέλεξαν
ανάμεσα στα εικαστικά τον «Γύρο του Κόσμου» του Α. Dargelas, κατέθεσαν
τις σκέψεις τους ατομικά και στην συνέχεια αφού συνεργάστηκαν με τις ομάδες
τους (4-5 ατόμων) παρουσίασαν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του επιεική
δασκάλου και τελικά έδωσαν ένα δικό τους όνομα στον πίνακα.
Έτσι σύμφωνα με τους μαθητές τα πλεονεκτήματα του επιεική δασκάλου
είναι ότι βάζει καλούς βαθμούς στους μαθητές του, έχει καλή σχέση μαζί
τους, είναι συμπαθής, πείθει εύκολα, είναι συνεπής, έχει την εκτίμηση των
μαθητών και τους δίνει ένα είδος ελευθερίας, είναι δάσκαλος φίλος κι όχι
τιμωρός. Από την άλλη, όσο αφορά τα μειονεκτήματα της επιείκειας του δασκάλου,
οι μαθητές είχαν αντικρουόμενες απόψεις για την φασαρία και την συμπεριφορά των
μαθητών μέσα στην τάξη (κάποιες ομάδες το θεώρησαν μειονέκτημα ενώ άλλες
θεώρησαν ότι η επιείκεια δεν σχετίζεται με τη φασαρία), ωστόσο συμφώνησαν στο
ότι οι μαθητές δεν θα πάρουν τα κατάλληλα εφόδια, εκμεταλλεύονται την καλή
σχέση με τον δάσκαλο, δεν τον παίρνουν στα σοβαρά οι μαθητές του ενώ συνέπειες
της επιείκειας είναι ακόμα και η ακαταστασία και η επιβάρυνση του
περιβάλλοντος. Τέλος οι τέσσερις ομάδες των μαθητών έδωσαν ένα όνομα στον
πίνακα:
Η επικινδυνότητα που μπορεί να προκαλέσει η επιείκεια
Η επανάσταση των παιδιών
Η επιείκεια αγνοείται
Όταν λείπει η γάτα χορεύουν τα ποντίκια
Την δεύτερη διδακτική ώρα οι μαθητές αφού είδαν το απόσπασμα της
ταινίας Good Will Hunting που επέλεξαν για το δεύτερο
κριτικό ερώτημα προβληματίστηκαν στο θέμα, συζήτησαν με τις ομάδες τους,
κατέθεσαν τις απόψεις τους σχετικά με την διάδραση μαθητή-καθηγητή στην
ολομέλεια και κατέληξαν σε συμπεράσματα για την σημαντικότητα της αμφίδρομης
προσπάθειας μαθητή-καθηγητή κατά την εκπαιδευτική διαδικασία.
Στο τελευταίο στάδιο της μεθόδου δόθηκε χρόνος στους μαθητές να
καταθέσουν εκ νέου τις σκέψεις τους μετά την παρέμβαση (την επομένη της εφαρμογής
της δίωρης διδασκαλίας) και έγινε διερεύνηση των απόψεών τους. Ένας μαθητής
έγραψε ότι η γνώμη του δεν άλλαξε μετά την εφαρμογή της μεθόδου, ενώ ένας
δεύτερος ότι δεν θα ήθελε να πραγματοποιούνται τέτοιες δράσεις. Ωστόσο για τους
περισσότερους μαθητές λειτούργησε θετικά δίνοντας διαφοροποιημένες απαντήσεις
σε σχέση με τις αρχικές απόψεις. Βέβαια η συνολική αποτίμηση αναμένεται να
φανεί σε βάθος χρόνου από την καθημερινή συνεργασία και αλληλεπίδραση μεταξύ
της καθηγήτριας και των μαθητών της.